Ćwiczenia integracyjne
Masz 5 minut? W takim razie masz czas, aby zacząć nawiązywać osobiste kontakty, które przełożą się później na lepszą współpracę. Wybraliśmy kilka ćwiczeń, które budują więzi, a przy tym pomagają kontynuować pracę.
CEL GRY
Poznanie ludzi, z którymi będziesz pracować, i zaprezentowanie im siebie.
Mentalne przygotowanie się do planowania strategicznego, burzy mózgów i rozwiązywania problemów.
Jeśli monitorowanie wydajności wykazało, że zespół ma problem ze spójnością lub wspólnym zrozumieniem, ta gra może być pomocna.
Uczestnicy
3–100
Czas
5–30 min
Trudność
Niska
Przeprowadzenie gry
Użyj tych sprytnych ćwiczeń, gdy czekasz, aż zacznie się spotkanie, lub na początku spotkania poza biurem, którego celem jest przeprowadzenie burzy mózgów i rozwiązywanie problemów. Dobrej zabawy!
SUPER SZYBKIE ĆWICZENIA INTEGRACYJNE
Masz wolną minutę lub dwie, kiedy ludzie schodzą się jeszcze na spotkanie? Rzuć pytanie i baw się dobrze.
PYTANIA Z GŁĘBSZYM SENSEM
Jak zatytułujesz swoją autobiografię?
- Motyw przewodni: podsumowywanie złożonych wydarzeń lub koncepcji.
- Głębszy sens: przygotowanie się do zadań takich jak tworzenie deklaracji wizji.
Jakie imię miał(a)byś jako superbohater?
- Motyw przewodni: nazywanie rzeczy po imieniu jest trudne!
- Głębszy sens: ćwiczenie zamykania wielu informacji w jednym, sugestywnym słowie lub wyrażeniu.
Kto był Twoim pierwszym mentorem i jakie cechy tej osoby sprawiły, że była w tym dobra (lub kiepska)?
- Motyw przewodni: praca zespołowa i wsparcie są ważne.
- Głębszy sens: zakorzenienie idei, że poleganie na sobie nawzajem jest częścią procesu rozwoju — ma to dobry wpływ na projekty lub zespoły, w których występuje dużo zależności.
W jakiej sytuacji zdarzyło Ci się zadzwonić do działu obsługi klienta, aby złożyć skargę?
- Motyw przewodni: spojrzenie z perspektywy klienta.
- Głębszy sens: przypomnienie sobie, jak to jest być klientem niezadowolonym z produktu lub usługi, by potrafić postawić się na miejscu innej osoby podczas proponowania kompromisów lub projektowania nowego doświadczenia użytkownika.
Czego nauczył Cię projekt, który zakończył się niepowodzeniem?
- Motyw przewodni: niepowodzenia to szanse na naukę.
- Głębszy sens: koncentrowanie się na identyfikacji i ograniczaniu ryzyka.
PYTANIA DLA „CZYSTEJ ZABAWY”
Wydrukuj i złóż jedną z naszych kostek do ćwiczeń integracyjnych, aby uatrakcyjnić zabawę, lub po prostu wybierz i zadaj jedno z poniższych pytań.
- Jakim zwierzęciem chciał(a)byś być i dlaczego?
- O czym był ostatni sen, który pamiętasz?
- Jak informujesz inne osoby z zespołu, że jesteś w trybie intensywnej pracy?
- Gdyby pieniądze nie miały znaczenia, gdzie pojechał(a)byś na urlop?
- Jakie książki, czasopisma lub podcasty możesz polecić?
- Na jakim samochodzie odbywała się Twoja nauka jazdy?
- Za co czujesz dziś wdzięczność?
- Wolisz książki i programy telewizyjne pokazujące fikcję czy fakty?
- Kawa, herbata czy napoje gazowane?
- Czy pamiętasz naklejkę na zderzak, która Cię rozbawiła?
UZUPEŁNIJ PUSTE MIEJSCA
Nigdy nie ________________.
Moi znajomi lubią mnie za ________________.
Gdyby mój zwierzak mógł mówić, powiedziałby ________________.
Jeden ____________ jest lepszy niż dziesięć ________________.
ĆWICZENIA INTEGRACYJNE NA SPOTKANIA W BIURZE I POZA NIM
Przepędzanie demonów (10 min)
Najlepiej sprawdzi się w grupach składających się z 3 lub więcej osób. Użyj tego ćwiczenia, aby pobudzić połączenia neuronowe przed burzą mózgów lub rozwiązywaniem problemów, a dodatkowo serdecznie się pośmiać.
- Przedstaw temat, którego będzie dotyczyć burza mózgów, lub problem, który będziecie próbować rozwiązać.
- Poproś grupę, aby na tablicy lub arkuszu papieru wypisała markerami możliwie najgorsze pomysły.
- Po kilku minutach przeczytajcie wszystkie stwierdzenia (założymy się, że nie dacie rady nie roześmiać się w głos).
- (opcjonalnie) Poproś każdą osobę, aby powiedziała, który najgorszy pomysł był ich ulubionym i dlaczego.
To ćwiczenie pomaga oprzeć się pokusie autocenzury, gdy zaczynie się prawdziwe rozwiązywanie problemów. A to dlatego, że właśnie usłyszeliśmy już najgorsze pomysły, na jakie stać grupę.Teraz, gdy te „demony” zostały wypędzone, możesz przystąpić do właściwej, zaplanowanej burzy mózgów.
Zaskakujące wyznania (15–30 min)
Najlepiej sprawdzi się w grupach składających się z co najmniej 20 osób. Użyj tego ćwiczenia, aby rozbudzić kreatywne myślenie i poznać różne procesy myślowe.
- Poproś wszystkich, aby na fiszce napisali zaskakujący fakt o sobie, a następnie wrzuć wszystkie fiszki do torby, pudełka lub kapelusza.
- Każdy losuje jedną fiszkę.
- Teraz zaczyna się prawdziwa zabawa. Wstańcie, pomieszajcie się i znajdźcie fiszki, które łączy jakiś motyw przewodni lub które są w podobnym stylu. Przy znajdowaniu wspólnego motywu wykażcie się kreatywnością. Mogą nim być na przykład „ryzykanckie skłonności”, „niestworzone historie” czy „muzyka”. Nie ma żadnych ograniczeń co do wielkości poszczególnych grup, jednak muszą zostać stworzone takie grupy, aby zagospodarować wszystkie fiszki.
- Niech każda grupa odczyta swoje fiszki i powie, co według nich je łączy.
- (opcjonalnie) Po wysłuchaniu wszystkich grup poproś, aby uczestnicy ponownie wstali i jeszcze raz się pogrupowali. Niektóre grupy prawdopodobnie pozostaną takie same, podczas gdy skład innych będzie się dramatycznie różnić od pierwotnego.
Zauważ, że celem ćwiczenia nie było ustalenie, która osoba napisała dany zaskakujący fakt. Tak właśnie miało być. Dlatego pamiętaj, aby na początku ćwiczenia wyraźnie poinformować o tym uczestników, by ci bez obaw dzielili się swoimi wyznaniami.
Głuchy telefon (15 min)
Najlepiej sprawdzi się w grupach składających się z co najmniej 10 osób. Użyj tego niewerbalnego ćwiczenia, aby przygotować się na cały dzień słuchania.
- Podziel grupę na zespoły składające się od 5 do 8 osób.
- Poproś jeden zespół, aby przeszli na środek sali i ustawili się jeden za drugim tak, by wszyscy patrzyli w tym samym kierunku (ważne jest, aby nie widzieć osoby stojącej z tyłu).
- Pokaż osobie stojącej na końcu wyraz, który musi odegrać bez użycia słów, ale poproś, by na razie niczego jeszcze nie robiła. Pokaż ten wyraz również „publiczności”, aby ci wiedzieli, co się dzieje, przy czym upewnij się, że nie zobaczy go nikt stojący aktualnie w szeregu.
- Kiedy osoba znajdująca się na końcu będzie gotowa, powinna dotknąć ramienia osoby stojącej przed nią. Ta odwraca się, a więc teraz stoją ze sobą twarzą w twarz (reszta nadal stoi jak dotychczas).
- Czas na jak najlepsze odegranie zadanego wyrazu. „Występ” można powtórzyć 2 lub 3 razy, aby osoba obserwująca mogła zapamiętać wszystkie ruchy. Nie mówimy przy tym ani słowa!
- Teraz osoba obserwująca staje się aktorem — dotyka ramienia osoby stojącej przed nią i powtarza całą pantomimę (widzisz już, dokąd to zmierza?).
- Powtarzaj kroki 4–6, aż wszyscy w szeregu zobaczą pantomimę.
- Śmiej się w głos, obserwując, jak gra aktorska zmienia się z osoby na osobę i jak bardzo ostatnia wersja różni się od pierwszej.
- Jeśli osoba stojąca na samym początku poprawnie odgadnie wyraz, zespół zdobywa punkt.
Zespoły na zmianę grają w grę, kontynuując, aż któryś się podda. Zastanawiasz się, jakie wyrazy dać zespołom do odegrania? Spróbuj: syrenka, zraszacz ogrodowy, strażak, Gollum, żarówka, łopata do śniegu, skuter wodny, surfing, walkie-talkie, patelnia.
Trzy rzeczy (5–10 min)
Najlepiej sprawdzi się w grupach składających się z co najmniej 5 osób. Użyj tego dynamicznego ćwiczenia, aby uruchomić szybkie, nieprzefiltrowane myślenie przed właściwą sesją burzy mózgów.
- Usiądźcie w okręgu. Wybierz osobę, która rozpocznie ćwiczenie — nazwijmy ją Osobą A.
- Osoba A zwraca się do osoby znajdującej się obok (Osoby B) i zadaje jej kategorię, np. „rodzaje kanapek”.
- Osoba B musi jak najszybciej wymienić 3 rzeczy należące do tej kategorii. Bez osądów i bez autocenzury!
- Kiedy skończy, cała grupa klaszcze i wykrzykuje „Trzy rzeczy!”
- Przechodź do kolejnych osób w okręgu, aż wszyscy nazwą kategorię oraz wymienią trzy rzeczy.
W tej grze nie chodzi o to, aby wszystkie wymienione rzeczy idealnie pasowały do zadanej kategorii, ani o to, by wymyślić najdowcipniejszą odpowiedź. Pozwól swojemu mózgowi się zrelaksować, aby pobudzić neurony do szybkiego wysyłania sygnałów. Nagradzajcie oklaskami nawet najdziwniejsze pomysły, tworząc luźną atmosferę i nadając zabawie nieformalny ton, zanim przejdziecie do bardziej wymagających, strategicznych czynności.
Gotowe?
Pamiętaj, aby przeprowadzić z zespołem pełną sesję monitorowania wydajności lub sporządzić listę punktów kontrolnych w celu sprawdzenia, czy robicie postępy.
Różnice
Gra toczy się dalej
Więcej pomysłów znajdziesz na liście ćwiczeń integracyjnych przygotowanych przez Culture Amp.
Kolejne czynności
Jeśli robiliście zdjęcia lub nagraliście film wideo (zwłaszcza podczas zabawy w głuchy telefon), udostępnij je później zespołowi. Miłego oglądania i powodzenia z powstrzymywaniem się od napadów histerycznego śmiechu!
POWIĄZANE SCENARIUSZE
Masz apetyt na więcej… porad strategicznych?
Podaj adres e-mail poniżej, aby otrzymywać powiadomienia o dodaniu nowych sesji monitorowania wydajności i gier.
Chcesz przesłać opinię?
Zostaw pytanie lub komentarz w witrynie społeczności Atlassian.